miles to go before I sleep
Door: Myrle
Blijf op de hoogte en volg Myrle
07 Juli 2009 | China, Xi'an
Daar zijn we weer! Dit keer vanuit Xi'an, nou eigenlijk al Chengdu maar goed, geef nie. hoe meer plaatsen, hoe leuker het wordt, vind ik.
Goed, wat heb ik de afgelopen dagen gedaan: op vrijdagavond 3 juli zijn we (Estu, Katya, Narmina, Thomas en ik) na wat vertraging (ahum) op de trein gestapt in de richting van Xi'an. Ik had het plan opgevat om samen met Estu te gaan reizen en die wilde precies dingen doen die ik al gedaan heb, maar uiteindelijk zijn we tot een compromis gekomen. Omdat Katya, Thomas en Narmina er ook nog niet geweest waren, vonden die het wel leuk om mee te gaan. Midden in de nacht kreeg ik last van zo'n buikpijn als ik nog nooit in m'n leven gehad heb, dacht echt dat ik n blindedarmontsteking had ofzo. Dit soort pijn wordt minder als je plat ligt, maar dat gaat dan weer niet als je een hardseat hebt. En dat betekent: krap zitten met z'n tweeën of drieën op een bank en overal om je heen staan mensen. Moet je nagaan, twaalf uur staan van Beijing naar Xi'an....
Aangekomen in Xi'an werden we gelukkig opgepikt door mensen van het hostel maar ook het inchecken ging weer niet over rozen omdat Narmina haar paspoort vergeten was. Maar goed, uiteindelijk was alles geregeld en konden we op pad. We zijn eerst maar eens gaan eten en daarna naar de Moslimwijk gelopen. Beetje rondgelopen tussen alle kraampjes, op dingen afgedongen en uiteindelijk wel of niet gekocht en toen was het een uur of vier en hadden we het wel gehad. We zijn teruggegaan naar het hostel, hebben wat op de kamer gehangen en zijn daarna het coolste tot nu toe gaan doen: een fietstocht over de stadsmuren rondom de oude binnenstad van Xi'an. Drie gewone fietsen en een tandem en racen maar. Ik ben er gewoon uitgeracet door Narmina, die dit jaar pas heeft leren fietsen, wat een schande!
De tweede dag zijn we natuurlijk naar het terracottaleger geweest. Was een beetje jammer want ik, die er al geweest was, vond het als enige gaaf. De andere waren zo van: nou ja, gaat wel of gewoon saai. En Narmina zei iets van dat ze het, in vergelijking met de negatieve verhalen die ze erover gehoord had, nog wel mee vond vallen. Ik weet niet wie ze gesproken heeft want ik heb nog nooit negatieve verhalen gehoord over het leger. Iemand?
Terug in Xi'an wilde Thomas eigenlijk nog naar de bird market maar die bleek al gesloten. We zijn wat rond gaan lopen op zoek naar eten maar behalve een bakkerij hebben we niets gevonden. Daarom hebben we toen daar maar wat gekocht en zijn daarna verder gelopen op naar de bushalte, maar die was niet te vinden :S. Dus uiteindelijk zijn we helemaal naar het hostel terug gelopen.... Iedereen was toen wel een beetje uitgeput.
En toen was het de laatste dag met z'n allen. We hebben alles weer in- en omgepakt, cadeautjes uitgewisseld en zijn voor de laatste keer samen gaan eten. We hebben nog wat rondgedrenteld maar toen moesten Estu en ik toch echt naar het station, op naar Chengdu.
Nu zit ik in Chengdu en morgen gaan we naar een nationaal park hier "in de buurt", dat wil zeggen: in de provincie want het is maar liefst 12 uur(!) met de bus. We slapen ons een ongeluk zo met al dat reizen. Na terugkomst, het volgende verslag. En hopelijk foto's, dat is weer een verhaal op zich.
Kussen vanuit China,
Myrle
Goed, wat heb ik de afgelopen dagen gedaan: op vrijdagavond 3 juli zijn we (Estu, Katya, Narmina, Thomas en ik) na wat vertraging (ahum) op de trein gestapt in de richting van Xi'an. Ik had het plan opgevat om samen met Estu te gaan reizen en die wilde precies dingen doen die ik al gedaan heb, maar uiteindelijk zijn we tot een compromis gekomen. Omdat Katya, Thomas en Narmina er ook nog niet geweest waren, vonden die het wel leuk om mee te gaan. Midden in de nacht kreeg ik last van zo'n buikpijn als ik nog nooit in m'n leven gehad heb, dacht echt dat ik n blindedarmontsteking had ofzo. Dit soort pijn wordt minder als je plat ligt, maar dat gaat dan weer niet als je een hardseat hebt. En dat betekent: krap zitten met z'n tweeën of drieën op een bank en overal om je heen staan mensen. Moet je nagaan, twaalf uur staan van Beijing naar Xi'an....
Aangekomen in Xi'an werden we gelukkig opgepikt door mensen van het hostel maar ook het inchecken ging weer niet over rozen omdat Narmina haar paspoort vergeten was. Maar goed, uiteindelijk was alles geregeld en konden we op pad. We zijn eerst maar eens gaan eten en daarna naar de Moslimwijk gelopen. Beetje rondgelopen tussen alle kraampjes, op dingen afgedongen en uiteindelijk wel of niet gekocht en toen was het een uur of vier en hadden we het wel gehad. We zijn teruggegaan naar het hostel, hebben wat op de kamer gehangen en zijn daarna het coolste tot nu toe gaan doen: een fietstocht over de stadsmuren rondom de oude binnenstad van Xi'an. Drie gewone fietsen en een tandem en racen maar. Ik ben er gewoon uitgeracet door Narmina, die dit jaar pas heeft leren fietsen, wat een schande!
De tweede dag zijn we natuurlijk naar het terracottaleger geweest. Was een beetje jammer want ik, die er al geweest was, vond het als enige gaaf. De andere waren zo van: nou ja, gaat wel of gewoon saai. En Narmina zei iets van dat ze het, in vergelijking met de negatieve verhalen die ze erover gehoord had, nog wel mee vond vallen. Ik weet niet wie ze gesproken heeft want ik heb nog nooit negatieve verhalen gehoord over het leger. Iemand?
Terug in Xi'an wilde Thomas eigenlijk nog naar de bird market maar die bleek al gesloten. We zijn wat rond gaan lopen op zoek naar eten maar behalve een bakkerij hebben we niets gevonden. Daarom hebben we toen daar maar wat gekocht en zijn daarna verder gelopen op naar de bushalte, maar die was niet te vinden :S. Dus uiteindelijk zijn we helemaal naar het hostel terug gelopen.... Iedereen was toen wel een beetje uitgeput.
En toen was het de laatste dag met z'n allen. We hebben alles weer in- en omgepakt, cadeautjes uitgewisseld en zijn voor de laatste keer samen gaan eten. We hebben nog wat rondgedrenteld maar toen moesten Estu en ik toch echt naar het station, op naar Chengdu.
Nu zit ik in Chengdu en morgen gaan we naar een nationaal park hier "in de buurt", dat wil zeggen: in de provincie want het is maar liefst 12 uur(!) met de bus. We slapen ons een ongeluk zo met al dat reizen. Na terugkomst, het volgende verslag. En hopelijk foto's, dat is weer een verhaal op zich.
Kussen vanuit China,
Myrle
-
07 Juli 2009 - 20:28
Marissa:
Hey Myrle!
Veel plezier nog tijdens je laatste weekjes in China! Ga je naar de panda's in Chengdu?
x Maris
PS ik vond het terracotta leger ook een beetje tegenvallen eerlijk gezegd... -
13 Juli 2009 - 14:48
Gerda:
Ik vond de beelden die vorig jaar in Nederland waren wél prachtig, en ook het verhaal er om heen....
liefs, gerda -
13 Juli 2009 - 17:02
Lilian:
Het lijkt me geweldig om die beelden in het echt te zien. Er schijnt er niet één hetzelfde te zijn. Hoe kan dat nou tegenvallen?
Kroel, Lilian -
25 Juli 2009 - 19:30
Carry:
Geweldig dat je het terracotta lager hebt kunnen zien en dat je er van genoten hebt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
