I never seem to do it like anybody else (...)
Door: Myrle
Blijf op de hoogte en volg Myrle
12 Juli 2009 | China, Chengdu
taking the long way round.
Ik zit er nog steeds, in Chengdu. Ben samen met Estu naar Jiuzhaigou geweest, een nationaal park. Een hele dag in de bus om er te komen, een hele dag om terug te komen in Chengdu. Best heftig. Het park was best mooi, maar misschien niet helemaal het geld en de moeite waard. Nog leuker was dat ik onderweg terug (na 4 uur lopen dus ook nog 4 te gaan terug) iets verkeerd gedaan heb waardoor ik op een gegeven moment lichtelijk misselijk en duizelig werd van de pijn en bijna niet meer verder kwam. Maar dankzij de fantastische hulp van een Chinese man die langskwam, die op een gegeven moment zelfs aanbood om naast mijn tas, ook mij te dragen, ben ik toch terug bij de uitgang gekomen.
De dag na terugkomst vertrok Estu terug naar Peking en ik zou op de trein stappen naar Kunming. Maar in de bus onderweg terug naar Chengdu kreeg ik een smsje van Adriane, dat er een aardbeving had plaatsgevonden in Yunnan en of t goed met me ging. Ik: ik ben er nog niet dus niks aan de hand. Maar wat nu? Ook mam belde er al over. Veel gedoe, zoeken op internet, nog een midden in de nacht telefoontje met t thuisfront en heb toen toch maar besloten om niet te gaan. Maar toen? Ergens anders naartoe, naar Peking, vliegen, treinen? Heb er de hele dag over nagedacht en toen besloten om toch maar de dag erna terug te vliegen naar Peking. Dus ik ging vanmorgen mijn ticket ophalen, zie ik dat het op de 13e is. Misverstandje tussen mij en de fuwuyuan. Verdomme, dus nu zit ik hier nog, morgen pas naar Peking.
Ik zit er nog steeds, in Chengdu. Ben samen met Estu naar Jiuzhaigou geweest, een nationaal park. Een hele dag in de bus om er te komen, een hele dag om terug te komen in Chengdu. Best heftig. Het park was best mooi, maar misschien niet helemaal het geld en de moeite waard. Nog leuker was dat ik onderweg terug (na 4 uur lopen dus ook nog 4 te gaan terug) iets verkeerd gedaan heb waardoor ik op een gegeven moment lichtelijk misselijk en duizelig werd van de pijn en bijna niet meer verder kwam. Maar dankzij de fantastische hulp van een Chinese man die langskwam, die op een gegeven moment zelfs aanbood om naast mijn tas, ook mij te dragen, ben ik toch terug bij de uitgang gekomen.
De dag na terugkomst vertrok Estu terug naar Peking en ik zou op de trein stappen naar Kunming. Maar in de bus onderweg terug naar Chengdu kreeg ik een smsje van Adriane, dat er een aardbeving had plaatsgevonden in Yunnan en of t goed met me ging. Ik: ik ben er nog niet dus niks aan de hand. Maar wat nu? Ook mam belde er al over. Veel gedoe, zoeken op internet, nog een midden in de nacht telefoontje met t thuisfront en heb toen toch maar besloten om niet te gaan. Maar toen? Ergens anders naartoe, naar Peking, vliegen, treinen? Heb er de hele dag over nagedacht en toen besloten om toch maar de dag erna terug te vliegen naar Peking. Dus ik ging vanmorgen mijn ticket ophalen, zie ik dat het op de 13e is. Misverstandje tussen mij en de fuwuyuan. Verdomme, dus nu zit ik hier nog, morgen pas naar Peking.
-
13 Juli 2009 - 14:52
Gerda:
Wat een pech zeg... maar wel een goed besluit. Heb je een reden om nog een keer terug te keren... liefs, gerda -
13 Juli 2009 - 17:19
Lilian:
Ik heb al je foto's op mijn gemak nog eens doorgekeken. Goh wat heb jij veel gezien, gedaan, geproefd, "gesanitaird". Geniet nog met volle teugen van je laatste dagen (voorlopig althans) in China.
Dikke kroel, Lilian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
