does the wind still blow in oklahoma

Yooo! Daar zijn we weer!

Twee weken geleden vertelde ik dat ik weer op reis zou gaan. Laatste “weekendtripje” voor het echte reizen straks gaat beginnen. We hebben namelijk tot en met 17 juni college, dan tot en met 26 juni tentamens, 3 juli kunnen we de uitslag ophalen en dan is het echt vakantie. Plannen voor de komende tijd: de week tussen de tentamens en de uitslag wil ik naar Dunhuang en Jiayuguan, voor de beroemde boeddhistische grotten en het meest westelijke uiteinde van de Muur. Dan ben ik ff twee dagen terug, zo kort mogelijk in ieder geval. En daarna is het op, richting het zuiden: zoals het er nu uitziet: dagje Chongqing, cruise over de Yangzi, dagje Wuhan, dan richting Kunming en van daaruit verder door Yunnan. Kunming, voor de duidelijkheid, is de hoofdstad van de Chinese provincie Yunnan. Die schijnt net zo groot te zijn als heel Vietnam, dus daar wil ik wel drie weken aan besteden. Ook omdat ik hoor dat het een van de mooiste gebieden van China moet zijn. En dan ben ik weer even een dagje terug in Peking en dan vlieg ik de 31e juli terug :(. Ik land 's avonds om 11 uur dus 1 augustus mogen jullie pas langskomen :P!

Maar deze afgelopen reis: ik ging naar Hangzhou, Suzhou en Nanjing. Waarom? Hangzhou is in de geschiedenis heel belangrijk geweest omdat het aangesloten was op “het grote kanaal” dus onderdeel van belangrijke handelsroutes, het is de hoofdstad van het hele rijk geweest tijdens de zuidelijke Songdynastie, je hebt er HET westlake van China (er zijn er zo'n 86, allemaal vernoemd naar de Hangzhounese versie). Suzhou staat bekend om zijn parken en kanalen en is beroemd vanwege de zijdeindustrie. En Nanjing is, zoals de naam al zegt, ook een hoofdstad geweest (bei-jing, noordelijke hoofdstad, nan-jing, zuidelijke hoofdstad, maar ook de eerste verdragen ter oplossing van de Opiumoorlogen zijn hier getekend, het is de hoofdstad van de Taipings geweest tijdens hun rebellie, hoofdstad geweest van de Republiek van China, plaats waar de Japanners stevig huisgehouden hebben in de oorlog tegen de Chinezen en last but not least is het ook nog de hoofdstad geweest voor de Guomindang.

Samenvatting: veel van deze gebeurtenissen zullen de niet-sinologen misschien niet veel zeggen maar laten we het er maar op houden dat er veel historische waarde zit in deze plekken. Dit samengenomen met de mooie natuur, was het voor mij een goede reden om hier eens naartoe te gaan. En omdat we de 28e vrij hadden vanwege het drakenbootfestival vond ik dat ik wel een weekje wegkon. Dat drie steden in 6 dagen een beetje veel bleek, kunnen jullie later lezen.

Ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik de twee dagen ervoor gedaan heb, dus die zullen ook wel niet zo boeiend geweest zijn dan. Laat ik beginnen op woensdagavond 27 mei om zes uur. Ik kwam uit de les en wilde eigenlijk nog vanalles doen als in: kamer opruimen, schoonmaken, inpakken, wat kopen, eten, mail checken enzovoorts. Maar aangezien ik om kwart over zeven, half acht de deur alweer uit moest om de trein van negen uur te halen, ging dat natuurlijk niet lukken. Wel nog ff met Eveline in Afrika gepraat en tussendoor gegeten. En binnen 7 minuten mn tas ingepakt, je krijgt ervaring zullen we maar zeggen. Uiteindelijk toch iets later weg dan gepland maar natuurlijk de trein gewoon gehaald. Dit keer had ik n luxe zitplaats. Dat heeft iets te maken met de trein en de bestemming waar je naartoe gaat en dat dan weer met het aantal dagen vantevoren dat je kaartjes kunt kopen. Praat me er niet van; het is me na zo lang nog steeds niet zo duidelijk. Maar goed, het leek wel een vliegtuig zeg maar. Van dat spul dat wij op de vloer leggen als laminaat tegen de muur, “stewardessen” in mooie pakjes en meer beenruimte dan normaal. Na slecht geslapen te hebben, kwam ik 's ochtends om negen uur aan in Hangzhou. Ik had een hele routebeschrijving bij me naar het hostel, eerst die bus dan die, dan nog lopen. Pffff, veel gedoe en moeilijk te vinden (en duur met 3 kuai voor een buskaartje, in Peking is het met je metrokaart, 6 mao), maar uiteindelijk wel gelukt.

Even wat anders aangetrokken en op pad gegaan. Naar het Westlake want dat lag werkelijk naast het hostel. Dus het idee dat ik onderweg had gekregen dat mn hostel in de middle of nowhere lag, bleek nogal mee te vallen. Beetje rondgelopen en op een gegeven moment gingen me de oranje fietsen opvallen die overal rondrijden in Hangzhou. Ik zag er op een gegeven moment een heleboel in rekken bij elkaar staan dus ik ging eens uitzoeken hoe ik zo'n ding kon huren. Heel slim idee: de inwoners hebben hun OV-chipkaart (in China lopen ze zoals wel vaker voor op Nederland), halen die langs het scanpunt op de paal waar de fiets aan vaststaat en ze hebben een fiets gehuurd. Als je m niet meer nodig hebt, zet je m terug in de standaard, weer scannen en het geld wordt afgeschreven. Als toerist kan je ze ook huren. Dan moet je alleen belachelijk veel moeite doen voor je erachter bent waaaar je dan die kaart kunt kopen. Want hoewel de fietsen bijna overal staan, kun je maar op enkele punten zo'n kaart kopen. Je betaalt 300 kuai, 200 borg voor je fiets en 100 tegoed op de kaart. Je neemt de fiets mee, zelfde verhaal als voor de locals, en als je de stad verlaat, ga je naar het punt waar je je kaart gekocht hebt en je krijgt je 300 kuai min de kosten voor de fietshuur netjes terug.

In de LP stond dat er over het meer de Su causeway (vertaling, iemand?) loopt en die was zo leuk om eens te fietsen. Dus ik er met mn fietsie naartoe, kun je er helemaal niet fietsen want het is er stampvol met lopende Chinezen. En die lopen overal en superlangzaam kan ik je vertellen. Heb er de afgelopen tijd over nagedacht omdat ik me tamelijk ergerde: in China kun je niet zelf bepalen waar je loopt of staat. En omdat die Chinezen daar ook van balen, gaan ze voor elkaar, en voor jou, ook nog eens, om iig IETS te kunnen bepalen, bepalen in welk tempo je loopt en dat is slooooooom. Verder trek ik de vergelijking tussen Chinezen en mieren: ze lopen allemaal alle kanten op en allemaal door elkaar. Maar mieren weten waar ze naartoe gaat en dat botst dus niet, maar Chinezen doen maar wat waardoor je altijd wel tegen iemand aanloopt.

Er was in Hangzhou ook een park waar een daoïstische tempel zou zijn. Maar in de LP had ik ff niet gezien (of het stond er niet) dat het een heuvelachtig park is. Je klimt je dus helemaal de ****, again! Maar t was wel mooi, ondanks dat ik mn tempel niet gevonden heb. Nog wel een paar idiote Fransen tegengekomen waarmee ik een stuk opgelopen heb. Toen ik eenmaal de weg uit het park gevonden had, realiseerde ik me dat ik bij een andere uitgang stond dan waar ik er in gegaan was, resultaat: fiets kwijt. En toen kon ik dus het hele stuk wat ik eerder gefietst had, ook nog eens lopen. Aangekomen bij het straatje waar ik m geparkeerd had, kon ik m niet vinden, want zoals al gezegd: de halve stad rijdt op die dingen waardoor er niet 1 stond, maar 3. Na mn sleutel in alledrie twee keer geprobeerd te hebben, kwam ik erachter dat er zowel op de fiets als op de sleutel een nummer staat..... En toen wilde ik wel naar het hostel, was supermoe.

De volgende dag heb ik het mausoleum van Yue Fei bezocht en het theemuseum en de nightmarket. Het theemuseum was op aanraden van Franse kamergenoten die ik er ook nog tegen ben gekomen. Het tweede coole aan Hangzhou is dat alle parken en musea gratis zijn. Dit theemuseum was op mij ingericht: de ruimtes waar je doorheen loopt in een museum hebben natuurlijk aan twee kanten muren. Vaak wil men die allebei gebruiken en weet ik dus niet waar ik moet kijken, aangezien ik makkelijk vergeet wat ik al wel of nog niet gezien heb. Maar hier was dat niet zo. Daarnast supergoeie Chinese èn Engelse informatiebordjes, goeie afwisseling tussen voorwerpen en teksten, en een veel te duur winkeltje waar je ook kon betalen om een hele theeceremonie te zien gebeuren. Dat hebben we natuurlijk niet gedaan want dat kost superveel geld. Het bizarste wat ik daar ervaren heb, was dat ik thee geroken heb die naar lychees rook, hmmmm....

Er vond die dagen een muziekfestival, Chinese folk, plaats in Hangzhou. Dat kon je lekker vanuit het hostel en waar dan ook allemaal al horen, dus hoefde je geen kaartje te kopen. Ik heb met die Fransen nog wel geprobeerd om er zonder te betalen in te komen maar dat is niet gelukt. Je kon er ook niks van zien als je niet op het terrein was, want alle hekken waren omwikkeld met blauw kunststof waar je niet doorheen kon kijken. Maar toen hebben we nog even langs het meer gezeten en dan maar zo van de muziek genoten. 's Avonds ben ik nog naar de avondmarkt geweest.

De volgende dag met de bus naar Suzhou. We waren er sneller dan verwacht, in twee ipv in drie uur. Maar ook hier weer veel gedoe om in het hostel te komen en weer had ik het idee dat ik in de middle of nowhere terecht was gekomen. Maar weer bleek het mee te vallen. Ik heb m'n tijd in Suzhou vooral lopend doorgebracht. Was wel te doen. Ik had een soort van Venetië verwacht in Suzhou. Niet dat ik ook in Venetië ben geweest, maar ik had een beeld voor me van een stad waar je meer in bootjes zat dan dat je liep. En als ik drie kanalen gezien heb, dan is het veel. Wat heb ik hier gedaan? Een rondje stad gelopen. Ik wilde een treinkaartje kopen naar Nanjing omdat ze in het hostel zeiden dat dat handiger was dan met de bus. Dus op naar het station. Er stond een niet al te behulpzame dame achter de toonbank maar gelukkig wel een behulpzame andere klant achter me, dus uiteindelijk is het wel gelukt. Alleen wat vroeger dan ik had gewild, dus mijn tijd in Suzhou werd wel heel erg kort. Doorlopen dus maar. Ik ben naar het zijdemuseum geweest. Was heel lekker want er was niemand. Even rust zeg maar. En er was wel een aardige suppoost die me wees op allerlei leuke dingen. Ze laten het hele proces van de ontwikkeling van de zijde, van moerbeiblaadje tot het weven van de zijde, namelijk zien in het museum. Dus je kon baby rupsen zien, cocons, de dode beestjes, de zijde ongeweven, geweven en uiteindelijk de producten die ervan gemaakt worden. Dat was wel gaaf.

Daarna heb ik nog een pagode beklommen want in principe een stuk betere ervaring was dan de pagode beklimming in Xi'an. Leuk uitzicht ook. Maar heb iets verkeerds gedaan waardoor ik de rest van de week last gehad heb van mn linkerbeen. De volgende dag wilde ik nog best veel doen, dus heb een beetje geracet, wat niet helemaal nodig bleek omdat je minder tijd voor alles nodig had dan ik verwachtte. Toen heel relaxt met de trein naar Nanjing. En op het moment dat ik daar in het hostel aankwam, was ik zachtjes overleden. Ik heb van zes tot half tien denk ik daar in de “bar” gehangen en geprobeerd wakker te blijven. De volgende dag heb ik tot half een geslapen en om vier uur was ik zo moe dat ik weer twee uur naar bed ben gegaan. De rest van de avond ook niet veel gedaan. En toen de laatste dag was ik wel weer boven Jan. Ik heb een enorm park bezocht, met daarin heel veel overblijfselen en gedenktekens voor de twintigste eeuwse geschiedenis. Het park lag op de plek waar gigantisch veel mensen afgeslacht zijn. En ondanks het feit dat ik er weinig vanaf weet en het idee had dat het wat neigde naar propaganda voor het communisme en dat ik dacht: ik weet niet of het terecht is dat jullie nu als zielig afgeschilderd worden, heb ik me er wel bedacht dat ik oorlog, in welke vorm dan ook, heel erg triest vind. Want waarom zou je afgemaakt moeten worden om het gedachtegoed dat je hebt?

Ik ben nog naar de stadsmuur geweest, wat een iets minder goeie prijs-kwaliteit verhouding had zeg maar. En toen terug naar het hostel om mijn spullen op te halen en door te gaan naar een ander gedeelte van de stad om nog twee dingen te bezoeken. Maar het museum waar ik naartoe wilde, was tegen de tijd dat ik in de buurt kwam al dicht en ik vond een foreign bookstore en die vond ik op dat moment iets interessanter dan het laatste toeristische ding dat ik had willen doen. Daar heb ik dus nog wat tijd doorgebracht, onder andere met Friends kijken haha, en toen bedacht ik me: ik heb nog superveel tijd voor de trein vertrekt en niks meer te doen. Studieboeken in mn tas maar daar had ik natuurlijk geen zin in. Dus wat heb ik gedaan: een boek gekocht, ik ben naar het station gegaan en heb daar lekker zitten lezen totdat mn trein vertrok. Heerlijk.

Na weer een nacht niet geslapen te hebben, was het racen toen we in Peking aankwamen want het was acht uur en om half negen had ik les. Hmm... dat heb ik dus niet gehaald maar was op tijd voor het tweede uur. 's Avonds is er een klasgenootje komen kijken die eventueel het appartement over wilde nemen maar dat is uiteindelijk helaas niet doorgegaan. We zijn samen gezellig naar de Griek geweest en zo kwam ik die lange dag wel door. Donderdag heb ik met Estu gegeten, zij was naar Hong Kong geweest en ik dus hier naartoe dus we moesten even bijkletsen onder het genot van sushi. Ik had wat teveel wasabi in de sojasaus gedaan, dat brandt in je neus! Zooo, niet normaal meer. Maar wel goed, want ik heb door de te koude airco in de trein nu een leuke verkoudheid. We kregen die avond allemaal plannen die we nog willen uitvoeren in de korte tijd dat we allemaal nog bij elkaar zijn, dus veel feesten komende weken. En gisteravond wilden we naar Houhai om op een dakterras wat te gaan drinken, maar 's ochtends zeek het werkelijk van de regen. Dus we hebben de plannen maar omgegooid en hebben braaf samen zitten studeren. Dat werkt iets beter dan alleen. Ik ga nou maar braaf alleen aan de slag, en spreek jullie volgende week weer,

xx Myrle